Vagrant ایده ی تأمین کنندگان ( که Vagrant را قادر می سازند تا با انواع پلتفرمهای پشتیبان مجازی سازی کار کند ) و باکس ها ( که قالب اصلی ماشینهای مجازی هستند ) را در اختیار قرار می دهد.
در این نمونه ی خاص ما از یک تأمین کننده ی OpenStack برای Vagrant استفاده می کنیم که به Vagrant امکان می دهد که از OpenStack به عنوان یک شیوه ی پشتیبان مجازی سازی استفاده کند. با این حال ، چون OpenStackیک قالب معادل مجازی ( به شکل image ) دارد ، نیازی به استفاده از Vagrant Box ندارد. این امر سبب می شود که استفاده از Vagrant و OpenStack با سایر موارد استفاده ی معمول از Vagrant تفاوت داشته باشد.
پیش نیازها
بهتر است مروری کوتاه بر اقدامات پیش نیاز داشته باشیم ( اقداماتی که باید قبل از شروع استفاده از Vagrant و OpenStack انجام دهید_ بدیهی است قبل از هر چیز باید Vagrant را بر روی سیستم خود نصب کرده باشید. )
1. لازم است یک OpenStack نصب شده ی فعال با حداقل یک Glance image آماده بر روی سیستم خود داشته باشید.
2. لازم است یک شبکه ی تأمین کننده ی مشخص ( مانند : سرور مجازی ) داشته باشید تا OpenStack بتواند آدرسهای IP شناور را به نمونه ها (instance) اختصاص دهد.
3. لازم است اطلاعات ( رمزها) OpenStack فعال از قبیل نام کاربری ، کلمه عبور ، نام پروژه و آدرس URL معتبر آن را بدانید.
وقتی تمام این پیش نیازها را داشتید ، می توانید استفاده از Vagrant را برای اجرای OpenStack شروع کنید.
اجرای OpenStack با استفاده از Vagrant
ابتدا plugin تأمین کننده ی OpenStack را نصب کنید ( بدیهی است این کار لازم است فقط یک بار انجام شود) :
حال یک Vagrantfile با تنظیمات صحیح بسازید. لیست کامل تنظیمات برای تأمین کننده ی OpenStack را می توانید در the provider’s GitHub page, ببینید ، اما اینجا به چند مورد از مهمترین آنها که در زیر مجموعه ی config.vm.provider قرار می گیرند ، اشاره می کنیم :
• گزینه های os.openstack_auth_url, os.username, os.password و os.tenant_name جزئیات مورد نیاز برای احراز هویتی را که به Vagrant امکان می دهد تا اعتبار لازم را در مقابل OpenStack به دست آورد ، تأمین می کنند.
• جزئیات نمونه ها (instance) از طریق تنظیمات os.server_name, os.flavor و os.image ارائه می شوند.
• اطلاعات شبکه از پارامترهای os.floating_ip_pool, os.networks و os.security_groups به دست می آیند.
• در نهایت از طریق دو نوع تنظیمات مختلف می توان به نمونه (instance) متصل شد : یکی از آنها os.keypair_name ( در مجموعه ی config.vm.provider ) است ، این مسئله به نام کلید جفتی (keypair) در OpenStack اشاره دارد. دومی تنظیماتconfig.ssh.private_key_path است و در زیر مجموعه ی Vagrant.configure قرار دارد.
با نصب plugin تأمین کننده ی OpenStack و داشتن یک Vagrantfile که به خوبی پیکربندی و تنظیم شده باشد ، به راحتی می توان فرمان Vagrant up را اجرا کرد. Vagrant به openStack اعتبار می دهد ، با استفاده از سبک و image خاص یک نمونه( ( instance را به کار می اندازد ، آدرس IP شناور را به آن اختاص می دهد و کلید SSH مخصوص را در آن وارد می کند.
حذف این برنامه نیز درست مانند نصب آن ساده و آسان است . وقتی با نمونه های ساخته شده توسط Vagrant کار می کنید ، با فرمان vagrant destroy به سادگی می توانید همه چیز را پاک کنید. دیگر نیازی به اتصال به داشبورد OpenStack نیست و شما به سادگی با یک فرمان سریع CLI می توانید کار را تمام کنید.
چرا Vagrant با OpenStack استفاده می شود ؟
در بیان دلیل استفاده از ترکیب Vagrant و OpenStack می توان گفت این ترکیب جدای از اینکه یک ارتباط مناسب از نوع ارتباط " تأمین کننده/ مصرف کننده " بین زیرساختهای هماهنگ شده توسط OpenStack و منابع مصرف شده توسط کاربران از طریق Vagrant برقرار می کند، کاربران را قادر می سازد تا از همان مدل محلی مصرف منابع ( از طریق فرمان CLI Vagrant ) برای مصرف منابع به کار رفته در سرور ابری و سرور مجازی ( با استفاده از همان دستورات CLI Vagrant ) استفاده کنند. می توان گفت هر روشی که سبب شود کاربران بتوانند ساده تر و آسان تر از منابع OpenStack استفاده کنند ، روش خوبی است.
لینک کوتاه : http://yon.ir/bhBdz
سرور اختصاصی ایران ارزان