انواع سرورهای مجازی - مجازی سازی مبتنی بر Hypervisor

این همچنین دستورالعمل های صف بندی، اعزام و بازگشت نتایج درخواست های سخت افزاری توسط ماشین های مجازی را مدیریت می کند. یک سیستم عامل اداری یا کنسول ماشین مجازی نیز در بالای Hypervisor اجرا می شود که هدف اصلی آن مدیریت و مدیریت ماشین های مجازی است.

مانیتور ماشین مجازی یا hypervisor به طور مستقیم بر روی سخت افزار فیزیکی اجرا می شود، به همین دلیل مدیران می توانند ماشین های مجازی مختلف با سخت افزار جداگانه ای مانند پردازنده، حافظه، هارد دیسک ها ایجاد کنند. هر دستگاه مجازی دارای دسترسی نامحدود به سخت افزار آن است. در حالی که آگاهی از این واقعیت است که بسیاری از ماشین های مجازی دیگر نیز وجود دارد که هاست را به اشتراک می گذارند. سیستم عامل مهمان نیازی به تغییر در اجرا در hypervisors نیست.

Hypervisor شناسایی تله ها و پاسخ به دستورات محافظت شده و یا امتیازات CPU ساخته شده توسط هر ماشین مجازی است.

نخستین هایپروایزرهایی که مجازی سازی کامل را انجام داد، ابزار آزمون SIMMON و یک سیستم تحقیقاتی CP-40 IBM بود که در ژانویه سال 1967 تولید خود را آغاز کرد و اولین نسخه سیستم عامل CP / CMS IBM بود. CP-40 بر روی S / 360-40 اجرا شد که در مرکز علمی کمبریج IBM اصلاح شده بود تا از ترجمه دینامیک آدرس پشتیبانی کند، یک ویژگی کلیدی که مجازی سازی را مجاز می دانست. قبل از این زمان، سخت افزار کامپیوتر تنها به اندازه کافی مجازی شده بود تا بتواند برنامه های چند کاربره را همزمان اجرا کند (به CTSS و IBM M44 / 44X مراجعه کنید). با CP-40، سرپرست سخت افزاری نیز مجازی شده و اجازه می دهد چندین سیستم عامل همزمان در محیط ماشین مجازی مجازی اجرا شود.

http://www.novinhost.org/blog/357-%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B9-%D8%B3%D8%B1%D9%88%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D9%85%D8%A8%D8%AA%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-hypervisor.html